Tuinwijk

Door het ‘set-backgebouw’ centraal te plaatsen in het binnengebied, ontstaat er een maximalisatie van de sociale controle alsook een acitivering van het openbare domein. De ‘rug aan rug woningen’ gaan een directe relatie aan met de renovatiewoningen en zetten in op collectief gebruik van het binnengebied. Bij het inplanten van de woningen wordt ook aan oriëntatie gedacht. Zo krijgen de ‘rug aan rug woningen’ een dubbele oriëntatie. Deze veelzijdigheid vergroot de interactie met de collectieve buitenruimte.

De ontsluiting wordt op een logische en leesbare manier opgebouwd. Deze zet in op het vergroten van de doorwaadbaarheid van het gebied en zorgt voor een goede bereikbaarheid van alle wonigen. Via tweezijdige gebouwen worden de toegangen verspreid over het domein.

De bestaande woningen in de wijk, die deel uitmaken van de historische tuinwijk, kennen heel wat horizontale gevelelementen die kenmerkend zijn. Strategisch worden dergelijke details doorgetrokken in de nieuwe bebouwing. Door deze op een hedendaagse manier te vertalen, ontstaat er een fijngevoeligheid en link tussen oud en nieuw.

De woningen worden zoveel als mogelijk ingedeeld als doorzon-typologie. De inkomdeuren worden geaccentueerd om de leesbaarheid te vergroten. De ruimte rondom de woning wordt ontworpen zodat deze door de bewoners toegeëigend kan worden om zo de relatie tussen collectief binnengebied en private binnenruimte te vervagen, maar tegelijkertijd de nodige privacy te bieden.

De ruïne, die overblijft na het afbreken en behouden van de voorgevelrij aan de Filip Bourletstraat wordt centraal binnen het project geplaatst.  Deze vormt de poort tot het binnengebied en brengt  herkenning in het straatbeeld. Daar dit een belangrijk historisch herkenningspunt op de site is, vormt dit een plek waar mensen elkaar kunnen ontmoeten.

samenwerking
Atelier Arne Deruyter (landschap)